دی‌اکسیدگوگرد و تری‌اکسیدگوگرد، اکسیدهای گازی غالب گوگرد موجود در اتمسفر می‌باشند. دی‌اکسیدگوگرد گازی غیرقابل اشتعال، غیرقابل انفجار و بی رنگ می‌باشد که در غلظت‌های ppm 0/3 تا ppm 1 در هوا ایجاد مزه می‌کند. در غلظت‌های بالای ppm 3 این گاز دارای بوی تند و محرک می‌باشد. همچنین تخمین زده می‌شود که SO2 به طور متوسط بین 2 تا 4 روز در هوا باقی بماند. بیش از 80 درصد اکسیدهای گوگرد به دست بشر در جریان احتراق سوخت‌های فسیلی از منابع ثابت آلوده کننده تولید می‌شود. اکسیدهای گوگرد در ترکیب با مواد معلق و رطوبت زیانبارترین اثرات مرتبط با آلودگی هوای اتمسفری را ایجاد می‌کنند. متأسفانه به اثبات رسیده است که مجزا کردن اثرات ناشی از دی‌اکسیدگوگرد به تنهایی مشکل می‌باشد.
تقربباً تمامی سوخت‌های فسیلی دارای گوگرد هستند که در جریان احتراق به صورت دی‌اکسید گوگرد وارد هوا می‌شود. تقریبا همه دی‌اکسید گوگرد انسان ساخت، ناشی از مصرف سوخت‌های فسیلی است. مقدار گوگرد در سوخت‌ها و فرآورده‌های نفتی با هم تفاوت دارد. نفت کوره یا مازوت بین 2/5 تا 3/5 درصد و گازوئیل بین 0/5 تا 1 درصد گوگرد دارد ولی گوگرد بنزین ناچیز است. زغال‌سنگ بین 0/1 تا 4 درصد گوگرد به صورت پیریت آهن (FeS2) دارد. گوگرد گاز طبیعی در سر چاه‌های مختلف فرق می‌کند و ممکن است به صورت گاز سولفيدهيدروژن ((H2S، دی‌سولفیدکربن (CS2)، مرکاپتان، دی‌متیل سولفید (DMS) و یا دی‌میتل دی‌سولفید (DMDS) باشد. دی‌متیل سولفید توسط پلانکتون‌های دریایی تولید و در جو به SO2 اکسید می‌شود. H2S از فساد مواد آلی تولید و در هوا بهSO2 تبدیل می‌شود. اکثر اشکال احیای ترکیبات گوگرد بعدا در هوا به SO2 اکسید می‌شود.
اثرات بهداشتی دی‌اکسید گوگرد
تنگ شدن راه‌های هوایی تنفس، اسپاسم برونش (Bronchospasm)، سرفه شدید، سوزش چشم و مجاری تنفسی، کاهش کارایی تنفسی و تنگی نفس، کم شدن عمق تنفس و در نهایت تشدید عوارض قلبی و عروقی و تنفسی از اثرات بهداشتی منتسب به دی‌اکسید گوگرد به شمار می‌رود. اگر چه دي‌اكسيد‌گوگرد و ديگر اكسيدهاي گوگرد بسيار مورد مطالعه قرارگرفته‌‌اند، اما بسياري از سؤالات در مورد اثرات دي‌اكسيد‌گوگرد بر سلامت بدون پاسخ مانده‌‌اند. به دليل اينكه اكسيدهاي گوگرد تمايل دارند كه در اتمسفر آلوده حاوي مواد معلق و رطوبت بالا وجود داشته باشند، در نتيجه مطالعات اپيدميولوژيك بسيار كمي قادرند كه اثرات آلاينده‌هاي مجزا را به قدر كافي از هم متمايز سازند.