آیا ترکیبات گوگرددار منشاء احتمالی بوی نامطبوع تهران در آذر 98 بوده اند؟

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی تهران، در تاریخ 23 آذرماه 1398 مشکل انتشار بوی نامطبوع در شهر تهران بروز نمود که در ادامه گزارش تهیه شده توسط مرکز تحقیقات آلودگی هوا در این زمینه ارائه شده است.

گزارش مربوط به رویداد پدیده انتشار بوی نامطبوع در شهر تهران در تاریخ 1398/09/23
در تاریخ 23 آذرماه 1398 مجدداً مشکل انتشار بوی نامطبوع در شهر تهران بروز نمود که با توجه به اینکه تنها آلاینده معیار هوا حاوی بو، دی اکسیدگوگرد (SO2) است و دسترسی به اطلاعات مرتبط با سایر ترکیبات مولد بو در شهر تهران نبوده است لذا روند تغییرات غلظت دی اکسیدگوگرد (SO2) حاصل از ایستگاه های پایش کیفیت هوا وابسته به شرکت کنترل کیفیت هوا شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آن در شکل 6 نمایش داده شده است.

همانگونه که در این شکل دیده می شود افزایش ناگهانی غلظت SO2 در زمان بروز پدیده بو در ایستگاههای واقع در جنوب و جنوب شرق تهران (شهرداری منطقه 20 (شهر ری)، محلاتی، پیروزی و گلبرگ) در ساعات 12 الی 16 رخ داده است که اولین جهش ناگهانی در غلظت SO2 در ایستگاه شهر ری مشاهده شده است و پس از حدود یک الی دو ساعت، افزایش غلظت در ایستگاه های شرقی و بالادست منطقه شهر ری نیز اتفاق افتاده است. نتایج این بررسی گویای این واقعیت است که مقدار غلظت SO2 در زمان رخداد پدیده بوی نامطبوع حدود 40 برابر افزایش یافته است. همچنین کاهش حداکثر غلظت در ایستگاه های بعدی نشان دهنده این است که این آلاینده از سمت جنوب و جنوب غرب به سمت شمال شرق و شرق حرکت کرده است و طی این مسیر رقیق شده است.
بنابراین با توجه به اطلاعات موجود، افزایش ناگهانی غلظت SO2 در هوای آزاد بیانگر این است که احتمالا انتشار ماده یا مواد مولد بو در شهر تهران حاوی ترکیبات گوگرد بوده است که سبب این افزایش شده است. لازم به ذکر است که ماده اصلی مولد بو ممکن است در منشاء اصلی به صورت SO2 نباشد و حاوی یکی از حالت های احیای گوگرد باشد که در طی زمان، در اتمسفر به SO2 تبدیل شده است.

یافته های حاصل از سنجش های کمی بو که توسط سازمان‌های مسئول انجام شده است نیز از نظر مکان استقرار واحدهای منتشر کننده بو، گزارش سال 1397 پژوهشکده را تایید می کنند و واحدهای با پتانسیل انتشار بوی بالا در جنوب و جنوب غرب تهران وجود دارند که شدت بوی منتشره از فعالیت‌های آنها بر حسب واحد بو (OU) بین 8 تا 12 هزار گزارش شده است.

در نهایت می بایست توجه نمود که گزارش حاضر تنها یک روش ساده تحلیلی با توجه به اطلاعات موجود بوده است؛ لذا جهت تصمیم گیری کلان در خصوص منبع احتمالی بو، ضرورت انجام مطالعه دقیقتر براساس اطلاعات تکمیلی بسیار ضروری است.